افتخار دَدِهبالا[الف] (۲۵ آبان ۱۳۲۵[۱] – ۴ تیر
۱۳۸۶[۴]) که با نام هنری مَهَستی شناخته میشود، خوانندهٔ موسیقی سنتی و پا ایرانی بود. او در طول بیش از چهار دهه فعالیت بیش از ۲۰۰ ترانه اجرا کرد. مهستی دارای گسترهٔ صوتی متزوسوپرانو بود.[نیازمند منبع] او ابتدا توسط اکبر گلپایگانی کشف شد و در ۱۸ سالگی نیز با پرویز یاحقی آشنا شد و در سن ۲۰ سالگی اولین اجرای خود بهنام «آن که دلم را برده خدایا» (گلهای رنگارنگ شماره ۴۲۰) را منتشر کرد که در مقام شوشتری اجرا شده بود.[۵] او کمی پیش از انقلاب ۱۳۵۷ از ایران خارج شد، ابتدا به بریتانیا و سپس برای همیشه به ایالات متحده رفت و تا زمان مرگ در آن کشور زندگی میکرد. بیشتر آثاری که او پس از انقلاب اجرا کرد در قالب ترانههای پاپ، سنتی و مردمی هستند. مهستی خواهر کوچکتر هایده، خوانندهٔ ایرانی بود.مهستی، در ۲۵ آبان ۱۳۲۵ در تهران، خیابان ایران (خیابان عینالدوله)، زاده شد.[۱] پدر وی محمد ددهبالا که متولد روستای ددهبالا از توابع شهر تبریز بود و مادرش از ثروتمندان اهل رشت بود.[۶] او خواهر هایده، یکی از خوانندگان سرشناس ایرانی بود.[۷] پرویز یاحقی استعداد خوانندگی او را در نوجوانی کشف کرد. یاحقی صدای او را در یکی از نشستها بهطور اتفاقی میشنود و بسیار به صدایش علاقهمند میشود و وی را به خوانندگی و موسیقی تشویق میکند. اکبر گلپایگانی در مصاحبهای عنوان میکند که هایده و مهستی را او آموزش داده و سپس به آهنگسازان معرفی کردهاست.[۸] هایده از مهستی بزرگتر بود اما مهستی بهعلت تجرد، زودتر از خواهر خود پا در وادی هنر گذاشت. وی نام هنری خود را از مهستی گنجوی شاعر معروف ایرانی برگرفت.شروع کار مهستی در سن ۱۹سالگی[۹] در برنامهٔ گلها شمارهٔ ۴۲۰[۱۰][۱۱] و با خواندن ترانهای به نام آن که دلم را برده خدایا ساختهٔ بیژن ترقی در سبک موسیقی سنتی ایرانی بود اما پس از طی زمان و همراه با گرایش عمومی برای موسیقی پاپ بهخصوص در دوران پس از انقلاب ۱۳۵۷، آهنگهایی نیز در این سبک اجرا نمود. نخستین کار وی در این زمینه ترانهٔ بچه نشو ای دل ساختهٔ جهانبخش پازوکی بود.[۱۱]پیش از انقلاب، همسر نخست مهستی پس از مدتی زندگی با او، عاشق فیروزه خوانندهٔ کوچهبازاری شد و از مهستی جدا شد. مهستی علاقهٔ زیادی به همسرش داشت و با این رخداد بسیار غمگین شد و ترانههای بیا خونه، بازیچه و سرانجام دلقک را خطاب به کورس ناظمیان، همسر نخست خود خواند ولی پس از مدتی با همسر دومش ازدواج کرد.[نیازمند منبع] مهستی دو بار ازدواج کرد و سرانجام هر دو ازدواج، جدایی بود. بعد از این دو جدایی تصمیم گرفت که تنها زندگی کند و با مادر خود در فرمانیهٔ تهران زندگی کرد. وی از ازدواج نخست با کورس ناظمیان صاحب دختری به نام سحر ناظمیان شد. ازدواج دوم او با بهرام سنندجی صاحب کارخانهٔ کفش بود.[نیازمند منبع] مهستی از تنها دختر خود یعنی سحر دو نوهٔ دختری به نامهای ناتاشا و ناتالی داشت.در سال ۲۰۰۵ میلادی، آکادمی جهانی هنر، ادبیات و رسانه از وی برای بیش از ۴۰ سال فعالیت در زمینهٔ موسیقی سنتی ایرانی و مردمی و پاپ ایرانی تقدیر به عمل آورد و به وی نشان شیر طلایی اهدا گردید.[۱۲]از او با احتساب گلهای رنگارنگ حدود چهل آلبوم برجای ماندهاست.[۱۳] مردمی بودن و شرکت در بسیاری از کارهای عامالمنفعه و همچنین برخورد صمیمانهٔ وی با مردم در کنسرتها باعث علاقهٔ زیاد مردم به وی بود که باعث شد نسلهایی که بعد از مرگ وی به دنیا آمده بودند تا به امروز، وی و و ترانههای او را بهخوبی بشناسند و از آنها استقبال کنند.دوران بیماریدانلود آهنگ مهستی تا حدود چهار سال بیماری خود را از اطلاع عموم مردم پنهان نگاه داشت، اگرچه تحت شیمیدرمانی خفیف قرار گرفته بود. پزشکان به او هشدار داده بودند که در صورت مداوا با دوز بالاتر که مورد نیاز شرایط اوست، امکان ایجاد مشکل در صدایش وجود خواهد داشت. با این وجود، در نوروز ۱۳۸۶ بعد از چندین روز اجرای برنامه در کنسرتی که به همراه ستار و گلپا قرار بود در دبی انجام دهد به علت ظهور مجدد علائم بیماری و وخامت حال عمومی از اجرای کنسرت بازماند. وی به سرعت به لس آنجلس بازگشت و در برنامهای تلویزیونی با اجرای نادره سالارپور (برادرزادهٔ خود)، به همراه دختر و نوههای خود و پزشک خانوادگی شرکت کرد و اعلام کرد که به بیماری سرطان مبتلا است و باید پرتودرمانی شود. به همین دلیل پس از انجام مداوا به همراه دخترش به شمال کالیفرنیا رفت و در مجهزترین بیمارستان سانتا روزا که متعلق به همسر سحر بود بستری گردید.[۱۴]درگذشتآرامگاه مهستی در گورستان وستوود در لس آنجلسمهستی پس از انتشار آلبوم موفق از خدا خواسته در حالی که مشغول تهیهٔ آلبومی دیگر با همکاری شادمهر عقیلی بود، پس از چهار سال بیماری سرطان رودهٔ بزرگ در سانتا روزا، کالیفرنیا در ساعت ۷:۵۲ صبح ۴ تیر ۱۳۸۶ خورشیدی در ۶۰ سالگی درگذشت.[۱]پیکر وی پس از انتقال از شمال کالیفرنیا، در ساعت ۱۲:۳۰ روز جمعه، ۸ تیر ۱۳۸۶ خورشیدی در گورستان وستوود در لس آنجلس در کنار آرامگاه خواهرش هایده و مادرشان زینت بلغاری به خاک سپرده شد. هزاران نفر از جمله خوانندگان و بازیگران برجستهٔ ایرانی مقیم خارج از کشور و همچنین جمشید دلشاد، نخستین شهردار ایرانی در ایالت کالیفرنیا و بیژن پاکزاد یکی از طراحان معروف ایرانی مقیم آمریکا در مراسم خاکسپاری وی شرکت کردند.[نیازمند منبع]بعد از فوت وی، ۴ خوانندهٔ خانم ایرانی، لیلا فروهر، سپیده، هنگامه و هلن، به درخواست شبکهٔ تپش، آهنگی برای یادبود مهستی به نام «به یاد مهستی» را اجرا کردند.[۱۵][۱۶]آلبومشناسیدر کنار عماد رام، روی جلد صفحهٔ گرامافون «دوتا چشمون» و «رسوایی»مقالهٔ اصلی: ترانهشناسی مهستیمهستی با تعداد بسیاری از آهنگسازان ایرانی در سبکهای گوناگون، از پرویز یاحقی و اسدالله ملک گرفته تا انوشیروان روحانی، صادق نوجوکی، محمد حیدری، حسن شماعیزاده، منوچهر چشمآذر و مهرداد آسمانی و با ترانهسرایانی چون بیژن ترقی، تورج نگهبان، لیلا کسری، هما میرافشار، همایون هوشیارنژاد، ژاکلین، شهیار قنبری و اردلان سرفراز همکاری داشت. بیشتر کارهای او (در حدود ۶۰ اثر) از جهانبخش پازوکی است.در اواخر عمر و در آلبوم آخرش از خدا خواسته، با شادمهر عقیلی (آهنگساز و تنظیمکننده) و مریم حیدرزاده (ترانهسرا) همکاری کرد.مهستی در بسیاری از فیلمهای ایرانی پیش از انقلاب به جای هنرپیشهٔ نقش اول فیلمها خواندهاست. از جملهٔ این ترانهها و فیلمها میتوان به ترانههای چرا در فیلم ببر مازندران، جمجمک و چشمان آهو در فیلم شیرین و فرهاد، بر آسمان نوشته و نخستین عشق در فیلم شکوه قهرمان، یاد او و بی تو چه کنم در فیلم نسل شجاعان، پشیمان به همراه ایرج در فیلم شهر هرت، خدایا چه کردم در فیلم قاتلین هم میگریند، یادم میاد در فیلم مرغ تخمطلا و ژانویه در فیلم ماجرای شب ژانویه اشاره کرد.در فهرست زیر نام آلبومهای مهستی به ترتیب حروف الفبا آمدهاست:آشفته (۱۳۷۲)آوازک (۱۳۷۸)اسیر (۱۳۷۱)اوج صدا (با همراهی هایده)از خدا خواسته (۱۳۸۴)بزم (آواز دلدادگان)بزم بهار (با همراهی ستار)بیگانه (۱۳۷۳)بینوا دلترانهٔ سال (با همراهی معین و هایده)تقدیر (۱۳۷۶) (با همراهی گلپا)تو بزن تا من برقصم (۱۳۵۶)حقیقت (با همراهی ستار)دلداده (۱۳۸۰)سراب عشق (۱۳۵۷)سپیدهدم (۱۳۶۰)ضیافت (۱۳۷۰) (با همراهی ستار و فرامرز آصف)قسم (۱۳۷۸)گل گندم (۱۳۷۴) (با همراهی ستار)گل امید (۱۳۷۲)گلهای رنگارنگهمیشه عاشق (۱۳۷۸)همیشه سبز (۱۳۸۲)هوای یارهوای عاشقی (۱۳۷۷)لبخند (با همراهی شهرام صولتی)مستی (۱۳۷۱)مهمان (با همراهی هایده)موج (۱۳۷۲)مسافر (۱۳۷۰)نامه (۱۳۷۳)مهستي (بالفارسية: مهستی) (16 نوفمبر 1946 في طهران، المملكة الإيرانية - 25 يونيو 2007 في سانتا روسا، كاليفورنيا، الولايات المتحدة)؛ مغنية إيرانية، اشتهرت في زمن المملكة الإيرانية في ظل الأسرة البهلوية قبل قيام نظام الجمهورية الإسلامية في العام 1979.ئیفتیخار دەدەبالا[a] (بە فارسی: افتخار ددهبالا؛ لەدایکبووی ١٦ی تشرینی دووەمی ١٩٤٦[٣] – مردووی ٢٥ی حوزەیرانی ٢٠٠٧[٤])، کە بە ناوی ھونەریی مەھەستی (بە فارسی: مهستی) ناسراوە، گۆرانیبێژێکی ئێرانیی مۆسیقای سوننەتیی ئێرانی و پۆپ بوو بە پانتاییی دەنگیی مێزۆ-سۆپرانۆ کە بۆ ماوەی زیاتر لە چوار دەیە چالاک بوو. ماوەیەکی کەم پێش شۆڕشی ئیسلامیی ئێران، ئێرانی بەجێھێشت. سەرەتا بۆ بەریتانیا و پاشان بۆ ھەتاھەتایە بەرەو ویلایەتە یەکگرتووەکانی ئەمریکا ڕۆشت و تا مردنی لەوێ ژیا. مەھەستی خوشکی بچووکی گۆرانیبێژی ئێرانی، ھایدە بوو.خەدیجە (ئیفتیخار) دەدەبالا لە ١٦ی تشرینی دووەمی ١٩٤٦ لە تاران، ئێران لەدایک بوو. باوکی ناوی محەممەد دەدەبالا و دایکیشی ناوی زینەت بولغاری بوو. خوشکی بچووکی گۆرانیبێژی ئێرانی، ھایدە بوو.[٥][٦] دواتر دایک و باوکیان لە یەکتری جیا بوونەوە و ھاوسەرگیرییان لەگەڵ کەسانێکی تر کرد.پێش شۆڕشی ئیسلامیی ئێران، ھاوسەری یەکەمی مەھەستی، دوای ئەوەی ماوەیەک لەگەڵ مەھەستی دەژیت، لەگەڵ گۆرانیبێژی لاکۆڵان، فیروزە کەوتە خۆشەویستییەوە و لە مەھەستی جیابوویەوە. مەھەستی سۆزێکی زۆری بۆ ھاوسەرەکەی ھەبوو و زۆریش بەو ڕووداوە دڵتەنگ بوو بۆیە گۆرانییەکانی بیا خونه، بازیچه و لە کۆتاییشدا دلقکی بۆ ھاوسەری یەکەمی، کۆروس نازمیان وت، بەڵام دوای ماوەیەک لەگەڵ ھاوسەری دووەمی ھاوسەرگیریی کرد.[ژێدەر پێویستە] مەھەستی دوو جار ھاوسەرگیریی کردووە کە ھەردوو ھاوسەرەکەی کورد بوون و سەرەنجامی ھەردووکیشیان جیابوونەوە بوو. دوای ئەم دوو جیابوونەوەیە بڕیاری دا کە بەتەنیا بژی بۆیە، لەگەڵ دایکی لە فەرمانیە لە تاران ژیا. لە ھاوسەرگیریی یەکەمی لەگەڵ نازمیان بووە خاوەنی کچێک بە ناوی سەحەر نازمیان. ھاوسەرگیریی دووەمی لەگەڵ بەھرام سنەیی بوو کە خاوەنی کارگەیەکی پێڵاو بوو.[ژێدەر پێویستە] مەھەستی دوو نەوە و کچەزای بە ناوەکانی ناتاشا و ناتالی لە کچە تاقانەکەی، سەحەر ھەیە.لە ١٩٧٨ و پێش شۆڕش، کۆچی بۆ شانشینی یەکگرتوو، و پاشان لە ١٩٨١ بۆ ویلایەتە یەکگرتووەکانی ئەمریکا کرد کە لەوەوبەدوا لەوێ ژیا.کاتی نەخۆشیمەھەستی تا نزیکی چوار ساڵ نەخۆشییەکەی بەنھێنی ھێشتەوە، گەرچی لەژێر وەرگرتنی چارەسەری کیمیاییی لەسەرخۆ بوو. دکتۆرەکان ئاگاداریان کردەوە کە گەر ژەمەدەرمانی زیاتر لەوەی کە بۆ بارودۆخی پێویستە وەرگرێت، ئەوا کێشە بۆ دەنگی دروست دەبێت. لە ئازاری ٢٠٠٧، مەھەستی بەئاشکرا ڕای گەیاند کە ماوەی چوار ساڵە دژی شێرپەنجەی کۆڵۆن دەجەنگێت. ھیوای خواست کە حاڵەتەکەی ھۆشیاری لەبارەی شێرپەنجە و گرنگیی لێکۆڵینەوەی جەستەییی ڕێکوپێک لە کۆمەڵگەی ئێراندا زیاد بکات. پاشان لە سانتا ڕۆزا، کالیفۆرنیا لەگەڵ سەحەری کچی، ناسری مێردی سەحەر، و دوو منداڵەکەیان، ناتاشا و ناتالی، کە تاکە دوو نەوە و کچەزای مەھەستی بوون دەژیا.ھەرچۆنێ بێ، لە نەورۆزی ٢٠٠٧، دوای چەند ڕۆژێک لە کۆنسێرتێک کە بڕیار بوو لەگەڵ سەتار و گولپا لە دوبەی ئەنجامی بدەن، بەھۆی دووبارە دەرکەوتنەوەی نیشانەکانی نەخۆشییەکەی و تێکچوونی بارودۆخییەوە، کۆنسێرتەکەی ڕاگرت. بەخێرایی گەڕایەوە لۆس ئانجلەس و لە بەرنامەیەکی تەلەڤیزیۆنی لەگەڵ نادره سالارپوور (کە برازای خۆی بوو)، لەپاڵ کچەکەی و نەوەکانی، و دکتۆری بنەماڵەکەی دەرکەوت، کە وتبووی مەھەستی شێرپەنجەی ھەیە و دەبێت چارەسەرکردن بە تیشک وەربگرێت. بەم ھۆیەوە، دوای وەرگرتنی چارەسەر لەگەڵ سەحەری کچی چوو بۆ باکووری کالیفۆرنیا و لە باشترین نەخۆشخانەی سانتا ڕۆزا کە ھاوسەری سەحەر خاوەنی بوو خەوێندرا.[٧]پیشەپەرویز یاحەقی بەھرەی گۆرانیوتنی لە تەمەنی تازەپێگەیشتووییی مەھەستیدا دۆزییەوە. یاحەقی لە یەکێک لە دانیشتنەکاندا بەھەڵکەوت گوێبیستی دەنگی مەھەستی دەبێت، و زۆر ھۆگری دەنگی دەبێت و ھانی دەدات تا گۆرانی بڵێت.ئەکبەر گولپایانی لە چاوپێکەوتنێکدا وتی کە ھایدە و مەھەستی منیان فێرکردووە و پاشان بە ئاوازدانەرەکانیان ناساندووم.[٨] ھایدە لە مەھەستی گەورەتر بوو، بەڵام مەھەستی لەبەر زگوردییەکەی زووتر و پێش خوشکەکەی ھەنگاوی نایە نێو دۆڵی ھونەرەوە. ناوە ھونەرییەکەی خۆی لە شاعیری ناسراوی ئێرانی، مەھەستیی گەنجەوی وەرگرتووە.لە سەرەتادا، خێزانەکەی مەھەستی ناڕازی بوون تا ڕێگەی پێ بدەن کە شوێنی پیشەیەکی لەو شێوەیە بکەوێت چونکە لەو کاتەدا لە ئێران ئەو پیشەیە پیشەیەکی پەسەندکراو نەبوو بۆ ژن. لەگەڵ ئەوەشدا، مەھەستی بە پێدانی وێنەیەکی نوێی ژنان لەو پیشەسازییەدا بە ئێران بەسەر ئەم پەڵەیە زاڵ بوو.مەھەستی لە ١٩٦٣ و لە تەمەنی ١٩ ساڵی[٩] لە ژمارە ٤٢٠ی بەرنامەی گۆلھا[١٠][١١] بە وتنی گۆرانییەک بەناوی آن که دلم را برده خدایا کە بە شیعری بیژەن تەرەقی و بە شێوازی مۆسیقای سوننەتیی ئێرانی بوو دەستی بە پیشەکەی کرد، بەڵام بە تێپەڕبوونی کات و بە مەیلێکی گشتی بۆ مۆسیقای پۆپ، بەتایبەتی لە سەردەمی دوای شۆڕشی ئیسلامیی ئێران لە ١٩٧٩ گۆرانیی بەم شێوازەش وت. یەکەم ئیشی لەم بوارەدا گۆرانیی بچه نشو ای دل بوو، کە لە شیعر و ئاوازی جھانبەخش پازوکی و ژەنینی موجتەبا میرزادە بوو.[١١]مەھەستی وێنەی «ژنێکی خانەدانی گۆرانیبێژ»، خاتوونێکی ڕەوشتبەرزی دروست کرد. سەرکەوتنە ئێجگار گەورەکەی لە مۆسیقادا ڕێگەی بۆ ژنگەلێکی تر کردەوە، وەک خوشکە گەورەکەی، ھایدە، کە پێنج ساڵ دوای مەھەستی دەستی بە کارەکەی کرد. دوو خوشکەکە بەشدارییەکی مەزنیان لە چاککردنی وێنەی گۆرانیبێژانی ژن لە ئێران و لە گواستنەوەی مۆسیقای ئێرانی لەو شوێنەی کە لێی بوو بۆ ئەو شوێنەی کە ئێستا لێیەتی ھەبوو.[١٢]لە ٢٠٠٥، لەلایەن ئەکادیمیای جیھانیی ھونەر، وێژە و میدیا بۆ زیاتر لە ٤٠ ساڵ لە بواری مۆسیقای سوننەتیی ئێرانی، مۆسیقای میللی و مۆسیقای پۆپ ڕێزی لێ نرا، و خەڵاتی شێری ئاڵتوونیی پێ درا.[١٣]مەھەستی لە دوای خۆی ٤٠ ئەلبوم و لە نێویشیاندا «گلهای رنگارنگ»ی بەجێھێشت.[١٤] خۆشەویستبوون و بەشداربوونی لە زۆر کاری گشتی و ھەڵسوکەوتە گەرموگوڕەکەی لەگەڵ خەڵک لە کۆنسێرتەکاندا، وای لە خەڵک کرد کە ھۆگری بن، کە وای لەو نەوەی کە لە دوای مردنی ئەو لەدایکبوونە تا ئەمڕۆ کرد، ئەو و گۆرانییەکانی بەباشی بناسن و پێشوازییان لێ بکەن.مردنگۆڕی مەھەستی لە گۆڕستانی وێستوود لە ناوچەی وێستوودی لۆس ئانجلەسدوای بڵاوکردنەوەی ئەلبوومێکی تری بە ناوی «از خدا خواسته»، بە ھاوکاریی شادمیھر عەقیلی کاری لەسەر ئەلبوومێکی تر دەکرد، بەڵام دوای چوار ساڵ لە نەخۆشیی شێرپەنجەی کۆڵۆن، لە سانتا ڕۆزا، کالیفۆرنیا لە سەعات ٧:٥٢ دەقەی بەیانی، لە ٢٥ی حوزەیرانی ٢٠٠٧ لە تەمەنی ٦٠ ساڵیدا وەفاتی کرد.[٣]دوای گواستنەوەی تەرمەکەی لە باکووری کالیفۆرنیا، لە سەعات ١٢:٣٠ دەقەی بەیانی، لە ڕۆژی ھەینیی ٢٩ی حوزەیرانی ٢٠٠٧ لە گۆڕستانی وێستوود لە وێستوود، کالیفۆرنیا لە نزیک گۆڕی ھایدەی خوشکی و زینەت بولغاریی دایکیان نێژرا.[١٥][سەرچاوەی ناسەرەکی پێویستە] ڕێوڕەسمی ناشتنەکەی بە شێوەیەکی ڕاستەوخۆ لە کەناڵی تەلەڤیزیۆنیی تەپش و بە ئامادەبوونی ژمارەیەکی زۆر لە کەسە ناودارەکان و ئەکتەرەکان و ھونەرمەندانی تر لەنێویشیاندا سەرۆکی شارەوانیی بێڤرلی ھیڵز، جیمی دڵشاد و دیزاینەر، بیژەن پاکزاد پەخش کرا.[١٦][١٧][١٨]دوای مەرگی مەھەستی، ٤ خانمەگۆرانیبێژی ئێرانی، لەیلا فرووھەر، سپێدە، ھەنگامە و ھێلین، لەسەر داوای کەناڵی تەپش، گۆرانییەکیان بۆ مەھەستی بە ناوی «به یاد مهستی» وت.[١٩][٢٠]دیسکۆگرافیمەھەستی لەپاڵ عیماد ڕام، لەسەر ڕووبەرگی تۆماری «دوتا چشمون» و «رسوایی»ی ئامێری قەوانمەھەستی لە شێوازە جۆراوجۆرەکان ھاوکاریی زۆرینەی ئاوازدانەرە ئێرانییەکانی کردووە، ھەر لە پەرویز یاحەقی و ئەسەدوڵڵا مەلەک بگرە ھەتا ئانوشیروان ڕۆحانی، سادق نوجوکی، محەممەد حەیدەری، مەنووچەھر چەشمازەر و میھرداد ئاسمانی و گۆرانینووسانی وەک بیژەن تەرەقی، تورەج نیگەھبان، لەیلا کەسرا، ھوما میرافشار، ھومایوون ھوشیارنژاد، ژاکلین، شەھیار قەنبەری و ئەردەڵان سەرفراز. زیاتر کارەکانی مەھەستی (دەوروبەری ٦٠ کار) لەلایەن جھانبەخش پازوکی بوو.لە کۆتایییەکانی تەمەنی و بە ھاوکاریی (ئاوازدانەر و ئامادەکار) شادمیھر عەقیلی و (گۆرانینووس) مریەم حەیدەرزادە، کۆتا ئەلبوومی بەناوی از خدا خواسته بڵاو کردەوە.ئەلبوومەکانپەرەندەیێ موھاجیر (١٩٨١)ئەیدێ شۆما مۆبارەک (١٩٨٢) لەگەڵ سەتار و مەنووچەھر چەشمازەرمۆج (١٩٨٣)یێکی ڕا دووست میدارام (١٩٨٣) لەگەڵ ھایدە و ھۆشمەند عەقیلیئاشێغانەھا (١٩٨٣) لەگەڵ ھایدەزیندەگی (١٩٨٥) لەگەڵ ھایدەتۆ بێزەن تا مەن بێڕەقسەم (١٩٨٥)گۆل-ھایێ ڕەنگا-ڕەنگ (١٩٨٨)سەپیدە دەم (١٩٩٠)مەستی (١٩٩٠)ئەسیر (١٩٩٠)زیافەت (١٩٩١)موسافیر (١٩٩١)غەسەم (١٩٩٣)گۆلێ ئومید (١٩٩٣)نامە (١٩٩٤)ئاشووفتەھ (١٩٩٤)بیگانەھ (١٩٩٤)ھاڤای یار (١٩٩٤)پەرەندەھا (١٩٩٥، لەگەڵ لەیلا فرووھەر و شەھرام سۆلەتی)ھەغیغەت (١٩٩٥)بازم مەھەستی و سەتار (١٩٩٦)سەرابێ ئێشغ (١٩٩٦)لەبخەند (١٩٩٦) لەگەڵ شەھرام سۆلەتیھەڤایێ ئاشێغی (١٩٩٨)ئاڤازەک (١٩٩٩)ھەمیشێ ئاشێغ (١٩٩٩)گۆلێ گەندم (٢٠٠٠، لەگەڵ سەتار)دێلدادەھ (٢٠٠١)ھەمیشێ سەبز (٢٠٠٣)ئەز خودا خەستەھ (٢٠٠٤)لەمانەش دەرکەوتووە:خاترە ٢ (١٩٨٣) لەگەڵ ھایدە و حومەیرانەرگز شیراز(١٩٨٤) لەگەڵ سەتار و ھایدەئینتیخابی ٢ (سەرباز کوچولوو) (١٩٨٤)ئینتیخابی ٣ (غەناری) (١٩٨٥)خاترە ٤ (١٩٨٥) لەگەڵ ئیبی، سەتار و ھایدەخاترە ٥ (١٩٨٦) لەگەڵ ھایدە، سادق نوجوکی و ھۆشمەند عەقیلیئینتیخابی ٧ (گوزەشتەھایێ شیرین) (١٩٨٦)ئینتیخابی ٨ (کیێ کیێ) (١٩٨٦)ئینتیخابی ٩ (یا مۆلا) (١٩٨٧)تەنینێ سۆلھ (١٩٨٧)ساغەرە ھەستی (١٩٨٧) لەگەڵ موعین، ھایدە و بەھرام فرووھەرگەنجینە ١ (١٩٨٧) لەگەڵ موعین، سەتار و ھایدەپەرەستووھا (١٩٨٨) لەگەڵ سەتار، ھایدەئینتیخابی ١١ (بی نەزیر) (١٩٩١)ھەمسەفەرێ ئێشغ (١٩٩٣) لەگەڵ سەتار، دلارام، فەتانە و ئەحمەد ئازادخانە ئاشگەغ کووجاست (١٩٩٣) لەگەڵ حومەیرا، سەتار، شوھرە، مارتیک و عیماد ڕامتاکەکان٢٠٠٧: مۆسیقا (لەگەڵ لەیلا فرووھەر، ئاندی و عارف)Маҳасти ки номи аслиаш Хадиҷа (ё Ифтихори) Дадеболо(форсӣ: خدیجه(افتخار) ددهبالا) аст, яке аз хонандагони номвар ва пуркори мусиқии попи Форсӣ ва Классик буд. Вай дар соли 1946 дар Теҳрон зода шуд ва дар 25 июн 2007 дар Санта Роза, Калифорния даргузашт. Вай яке аз пишкисватони солҳои мусиқии тилоии Эрон буд. Ҳамчунин вай хоҳари Ҳойеда мебошад.Вай пас аз Инқилоби Исломии Эрон дар соли 1978 ба хотири фишори ки бар хонандагони зан вуҷуд дошт ба Англия муҳоҷират кард ва чанд сол пас аз он ба Иёлоти Муттаҳидаи Амрико рафта ва то охири умр дар онҷо зист.Вай дар моҳи марти 2007 расман эълом кард, ки ба бемории Саратони рудаи бузург мубталост ва дар 25 июн дар ҳамон сол даргузашт.Вай ва хонаводаашВай дар мусоҳибаи бо радио "БиБиСи" гуфтааст:"Воқеъан хонаводаи мо намегузоштанд ман ва хонуми Ҳойёда бихонам. Ман чун ошиқи ҳунар будам бо ҳар вазъияти буд рафтам дунболи ин кор ва гуфтам ҳатто агар бародарам ҳам манро бикушад бигузор ман ба ин орзуям бирасам ва баъд кушта шавам! Вале баъдҳо ҳам ман ва ҳам Ҳойеда (ки ҳамеша руҳаш шод бошад) ба бародарам собит кардем ки одам метавонад ҳам як ҳунарманд ва ҳам як бону бошад.Мусоҳибаи БиБиСи бо МаҳастӣАлбомҳоدانلود آهنگ های ویگن
دانلود آهنگ های ستار
دانلود آهنگ های مهستی
دانلود آه
دانلود آهنگ های الهه
دانلود آهنگ های ابی